یافته های سونوگرافی در فاسیولیاز انسانی

چکیده مقدمه: فاسیولیاز انسانی توسط ترماتودبرگی شکلی بنام فاسیولاهپاتیکا بروز می کند و انسان بطور اتفاقی به آن مبتلا می شود. به نظر می رسد بروز این عفونت در جهان رو به افزایش باشد. فاسیولیاز انسانی درتشخیص افتراقی هپاتیت های حاد، بدخیمی ها و سایر عفونت های کبدی قرار می گیرد. تشخیص این بیماری براساس یافتن تخم انگل در مدفوع یا ترشح دوازدهه یا بررسی سرولوژی است. پرتونگاری مفیدترین روش اثبات تشخیص و نیز پی گیری درمان است. هدف: هدف این مطالعه ارائه نماهای سونوگرافی فاسیولیاز انسانی در کبد در اپیدمی اخیر در شمال ایران است و چون با متاستاز و بدخیمی های کبد در تشخیص افتراقی قرار می گیرد، سونوگرافی قادر است به تشخیص آن کمک شایانی بنماید. مواد و روش ها: از سال 1378 تا 1379، 248 بیمار که به علت دردهای شکمی در ناحیه فوقانی و راست شکم و با ائوزینوفیلی بالا توسط گاستروانترولوژیست ها و متخصصان بیماری های عفونی ارجاع شده بودند بررسی شدند. دستگاه سونوگرافی از نوع aloka 288 با پروب5/3 مگاهرتز بود و محل انجام مطالعه کلینیک خصوصی سونوگرافی و نوع مطالعه توصیفی بود. سونوگرافی در تشخیص فاز کبدی بیماری و افتراق آن کمک کننده است. داده ها پس از جمع آوری جهت پردازش به نرم افزارspss.10 سپرده شد. آزمون آماری مورد استفاده chi-square بود. p کمتر از05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: 78 نفر(5/31%) مذکر و 170 نفر (5/68%) مؤنث بودند. اکثر آنها 40-20 ساله بودند. 2/45% آسیب در پارانشیم کبد داشتند. به ترتیب 3/7% ، 7/13% و 8/4% بیماران ابتلای مجاری صفراوی، کیسه صفرا و ابتلای همزمان کبد و مجاری صفراوی داشتند و در 29% بیماران هیچ یافته غیرعادی در سونوگرافی دیده نشد. شایع ترین محل آسیب کبد، سگمان خلفی لوب راست بود. بین محل درگیری و سن و جنس بیماران تفاوت آماری معنی دار بدست نیامد. نتیجه گیری: اولتراسونوگرافی می تواند نقش مهمی در تشخیص، پی گیری و درمان فاسیولیاز انسانی داشته باشد.